درد مفاصل (آرترالژی) یک علامت مهم در تشخیص انواع بیماری ها است. این او اولین کسی بود که گفت که تغییرات جدی در محل اتصال استخوان ها شروع شد.
معمولاً با آرترالژی، تورم، انحنا، درد شدید هنگام احساس، قرمزی وجود ندارد. محدودیت های قابل توجه در تحرکمفاصل بزرگبیمار نیز شکایت نمی کند. همچنین اتفاق می افتد که حتی یک معاینه اشعه ایکس به ما اجازه نمی دهد علائم التهاب را ببینیم. اما این آرترالژی (درد مفاصل) را بی گناه نمی کند.علامت:می تواند نشان دهنده ضایعات ارگانیک شدید و حتی بیماری هایی باشد که به وضعیت خود مفصل مربوط نیستند.
همانطور که آمار نشان می دهد،دردvمفاصل دستو هر دوم فرد بالای 40 سال شروع به ایجاد اختلال در پاها می کند. برای کسانی که از نقطه عطف 70 سالگی عبور کرده اند،بیماری هاسیستم اسکلتی عضلانی حتی شایع تر است - در 90٪ موارد.
علل درد مفاصل
یکی از اصلی تریندلایلمشکل عفونتهحادعفونتدردناکدرد می تواند هم قبل از شروع اولین علائم بیماری و هم در مراحل اولیه آن رخ دهد. با ضایعه عفونیدردتمام مفاصل بدن. . . تحرک در آنها حفظ می شود.
پس از عفونیتیزدرد مفاصل بعد از:
- عفونت های دستگاه تناسلی؛
- بیماری های روده
علل بیماری نیز عبارتند از: سیفلیس ثانویه، سل، اندوکاردیت. اگر بدن انسان دارای کانون‌های عفونت‌های مزمن باشد - در مجاری صفراوی، کلیه‌ها، اندام‌های لگنی، با عفونت‌های انگلی - همچنین می‌توانددرد مفاصل. . .
آرترالژی (درد مفاصل) اغلب وجود بیماری های روماتیسمی را تایید می کند. در این مورد، سندرم درد با تغییرات شرایط آب و هوایی همراه است. بیشتر اوقات، بیمار در مفاصل بزرگ اندام تحتانی احساس ناراحتی شدید می کند. در صبح، او از این واقعیت رنج می برد که نمی تواند بلافاصله بلند شود و به سرعت راه برود - به دلیل درد و احساس سفتی در مفاصل.
اگر درد حمله ای باشد، به طور غیرمنتظره ایجاد شود، در طول روز تشدید شود و برای چند روز ادامه یابد، در حالی کهدردفقط یک مفصل، آرتریت نقرسی را می توان مشکوک کرد (کریستال های اسید اوریک در ساختارهای مفصلی تجمع می کنند).
اگر درد بسیار آهسته رشد کند و مفاصل بزرگی را تحت تأثیر قرار دهد (اغلب زانو یا لگن)، با فعالیت بدنی افزایش یابد و / یا همراه با سفتی صبحگاهی باشد، می‌توانیم ایجاد استئوآرتریت (نام قدیمی استئوآرتریت) را فرض کنیم. ، فرآیندهای دژنراتیو دیستروفیک در مفصل.
علل شایع درد مفاصل:
- آسیب شناسی غده تیروئید؛
- وابستگی به آب و هوا؛
- مسمومیت با فلزات سنگین؛
- آسیب فیزیکی مکرر؛
- استفاده طولانی مدت از برخی داروها؛
طبقه بندی درد مفاصل
چندین طبقه بندی برای درد مفاصل وجود دارد. با توجه به معیار محلی سازی، عبارتند از:
- تک آرترالژی (فقط یک مفصل تحت تاثیر قرار می گیرد)؛
- الیگوآرترالژی (آسیببه طور همزمان متفاوتمفاصل - اما نه بیشتر از پنج)؛
- پلی آرترالژی (ناراحتی در بیش از 5 مفصل بدن وجود دارد).
همچنین با در نظر گرفتن محل مفاصل، آرترالژی ها عمومی و موضعی هستند. با توجه به ماهیت ضایعه، آسیب شناسی می تواند غیر ملتهب و ملتهب باشد.
دردی که خود را در بیماری های سیستم اسکلتی عضلانی نشان می دهد به طور معمول به موارد زیر تقسیم می شود:
- شروع (در همان ابتدای حرکت ظاهر می شود)؛
- مکانیکی (نتیجه ورزش، پیاده روی طولانی، دویدن)؛
- منعکس شده (در مناطقی که در واقع هیچ تغییر پاتولوژیکی وجود ندارد مشخص شده است).
- شب (اختلال در هنگام استراحت شبانه).
دردهای مفصلی بیشتر می تواند باشد:
- کسل کننده و تیز؛
- دائمی و گذرا؛
- ضعیف، متوسط و شدید.
آرترالژی های پس از التهاب و آرترالژی کاذب به گروه های جداگانه تقسیم می شوند.
تشخیص درد مفاصل
فهمیدنچرا مفاصل پاها درد می کنددست، پزشک بیمار را برای انجام یک سری اقدامات تشخیصی تجویز می کند. برای شروع، آزمایشات آزمایشگاهی انجام می شود:
- تجزیه و تحلیل عمومی خونتشخیص انحرافات با در نظر گرفتن ماهیت ضایعه مفصلی و درجه شدت آن امکان پذیر می شود. افزایش میزان رسوب گلبول قرمز، که وجود التهاب را تأیید می کند، با تعداد طبیعی لکوسیت ها، نشانه ای از آسیب شناسی روماتیسمی است. برعکس، اگر لکوسیت ها افزایش یابد، درد در ستون فقرات و مفاصل فردی غالب باشد، به احتمال زیاد ماهیت بیماری عفونی است.
- شیمی خوندر صورت التهاب مفاصل، آنها به سطوح پروتئین واکنشی C، فیبرینوژن، پروتئین کل، سروموکوئید، واکنش دی فنیل آمین و همچنین برخی شاخص های دیگر که تشخیص روماتیسمی را تایید می کنند، نگاه می کنند.
علاوه بر این، معاینات زیر را می توان اختصاص داد:
- رادیوگرافی. برای مفاصل دردناک اجباری است، زیرا پزشک نمی تواند تشخیص های افتراقی را انجام دهد و میزان آسیب به سیستم اسکلتی را بدون عکس ارزیابی کند.
- سی تی اسکن. برای مطالعه محل مناطق ملتهب استفاده می شود.
- ایمونوالکتروفورزنوع دیگری از تشخیص، نشان می دهد که آرتریت روماتوئید تا چه اندازه گسترش یافته است.
- آرتروسکوپیدر طول این روش، یک متخصص به صورت بصری ساختار مفصل زانو، ساختار آن را بررسی می کند و از ناحیه مورد نظر نمونه بافتی می گیرد.
- اسکن رادیونوکلئید. در مراحل اولیه بیماری های مفصلی موثر است.
- آرتروگرافی. پزشک مواد حاجب خاصی را در داخل مفصل تزریق می کند (ممکن است از کنتراست استفاده نشود). تغییر در تصویر اولیه این امکان را برای او فراهم می‌کند که در مورد وجود بخش‌های آسیب‌دیده در قسمت‌های صعب العبور مفصل قضاوت کند.
در صورتی که پزشک لازم بداند بیوپسی انجام می شود.
درمان درد مفاصل
رفتارآرترالژی تنها در صورتی مؤثر خواهد بود که پزشکان علت این علامت را پیدا کنند و تشخیص دهند که کدام بیماری سیگنال می دهد. برای تسکین التهاب، بیمار ممکن است تجویز شود:
- هوندوپروتکتورهاآنها پیشرفت آرتروز را کند می کنند، از تخریب بیشتر غضروف مفصلی جلوگیری می کنند و التهاب را کاهش می دهند. نمونه ای از این داروها از این گروه، آماده سازی ترکیبی حاوی 2 جزء غضروف، کندرویتین و گلوکزامین در دوزهای درمانی، کندرویتین سولفات 1200 میلی گرم، گلوکزامین 1500 میلی گرم، فرم آزادسازی کپسول است. این اجزاء فرآیندهای بازسازی در غضروف را فعال می کنند، به همین دلیل درد به تدریج از بین می رود، وضعیت بیمار بهبود می یابد.
- داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی. از بین بردن درد، جلوگیری از گسترش واکنش های التهابی. دمای بدن را عادی کنید.
- شل کننده های عضلانیطراحی شده برای به حداقل رساندن سفتی عضلات اسکلتی.
- داروهای ضد باکتری. برای آرتریت ماهیت عفونی استفاده می شود.
- مجتمع های ویتامین و مواد معدنی. برای عملکرد طبیعی مفاصل و بهبودی زودهنگام آنها به ویتامین های A، E، C، گروه B نیاز است. سلنیوم، کلسیم و . . . نیز مهم است.
- هورمون ها، استروئیدها. آنها در صورتی استفاده می شوند که مفصل بسیار ملتهب باشد و درمان دارویی بی اثر باشد.
به موازات مصرف قرص، تجویز عضلانی و وریدی داروها، می توان برای بیمار پمادهای گرم کننده، ضد درد و ضد التهاب تجویز کرد.
اگر درد غیرقابل تحمل باشد، انسداد عصبی ممکن است انجام شود. در طول این روش، از داروهای قدرتمندی استفاده می شود که به فراموش کردن علائم آرترالژی برای مدت طولانی کمک می کند.
روش های اضافی برای درمان درد مفاصل عبارتند از:
- تمرینات فیزیوتراپی؛
- ماساژ؛
- درمان دستی؛
- مکانیسم درمانی؛
- کشش مفاصل با استفاده از تجهیزات ویژه؛
- رژیم غذایی.
از رویه های فیزیوتراپی، بیمار نشان داده می شود:
- امواج شوک درمانی؛
- اوزون تراپی؛
- فونوفورز
- myostimulation و برخی دیگر.
عمل جراحي
در موارد دشوار، از بین بردن ناراحتی در ناحیه یک یا چند مفصل به طور همزمان با استفاده از روش های غیر تهاجمی غیرممکن است. سپس به بیمار توصیه می شود که تحت عمل جراحی قرار گیرد. میتواند اینطور باشد که:
- دبریدمان آرتروسکوپیجراح برش های ریزی ایجاد می کند و از طریق آنها بافت مرده را از حفره مفصل خارج می کند. این عمل شامل استفاده از تجهیزات مدرن آندوسکوپی است.
- پنچر شدن. پزشک با استفاده از یک سوزن مخصوص، مایع انباشته شده را از مفصل بیرون می کشد.
- استئوتومی دور مفصلی. به منظور کاهش بار و بهبود تحرک مفصل آسیب‌دیده، پزشک استخوان‌های مفصلی را به‌طوری که با زاویه خاصی رشد می‌کنند، تشکیل می‌دهد.
- اندو پروتز. یک عمل بسیار جدی، که تنها در صورتی استفاده می شود که دیگر امکان ترمیم مفصل وجود نداشته باشد. سپس به جای آن یک پروتز نصب می شود.
پزشک با در نظر گرفتن سن، سابقه، علائم و برخی عوامل دیگر، تصمیم می‌گیرد که کدام روش درمان درد مفاصل برای یک بیمار خاص نشان داده شود.
پیشگیری
برای جلوگیری از آسیب به مفاصل، باید حداکثر توجه را به تغذیه مناسب داشته باشید. تمام ویتامین ها و مواد معدنی ضروری باید در رژیم غذایی روزانه وجود داشته باشد. غذاهای ناسالم باید دور ریخته شوند. لازم است روزانه حدود 2 لیتر آب آشامیدنی تمیز بنوشید - این تأثیر مثبتی بر عملکرد سیستم اسکلتی عضلانی دارد.
همچنین مهم است:
- بیش از حد سرد نکنید؛
- داشتن یک سبک زندگی فعال؛
- امتناع از عادت های بد؛
- حداقل 8 ساعت در روز بخوابید؛
- به طور منظم در هوای تازه پیاده روی کنید؛
- از ماندن طولانی مدت در یک وضعیت خودداری کنید.
اگر ناراحتی در مفصل ایجاد شود، لازم است معاینه شود. در صورت مشکوک شدن به یک فرآیند التهابی، خوددرمانی غیرممکن است.